Jeśli spojrzymy na mapy geodezyjne Poznania, jako centrum miasta zaznaczona na nich będzie właśnie dzielnica Jeżyce. To właśnie stąd, liczy się odległości do Poznania z wszelkich innych miejsc.
Krótka historia
Od roku 1900, kiedy tereny rolne zostały włączone w granice miasta, zaczęto tu budować eleganckie kamienice. Była to dzielnica elitarna, zamieszkiwana przez adwokatów, architektów, czy lekarzy. Na środku głównej ulicy wytyczona została linia tramwajowa, a wzdłuż niech ustawiona latarnie. Jednak z biegiem czasu Jeżyce utraciły swoja dobrą renomę. Secesyjne kamienice pozostawione same sobie zaczęły niszczeć i szarzeć. Piękne witraże, które zostały powybijano, zastąpiono zwykłymi szybami. Zdobienia na klatkach schodowych zamalowano. Brak dobrego gospodarza przyczynił się bez wątpienia do upadku dzielnicy, która z czasem została uznana za szemraną. Również dzięki podejrzanemu towarzystwu, które kręcąc się po zakamarkach i bramach, dobijało niekoniecznie legalnych interesów. Z czasem jednak Jeżyce wróciły do Łask. Dostrzeżono ich ukryte piękno i postanowiono przywrócić dawny blask kamienicom. W dzielnicy pojawiło się sporo klimatycznych knajpek, przyciągających gości niepowtarzalną atmosferą. Obecnie panuje przekonanie, że Jeżyce to hipsterska dzielnica.
Jeżycjada
Dzielnica swoją sławę zawdzięcza bez wątpienia serii książek napisanych przez Małgorzatę Musierowicz. Saga o rodzinie Borejków mieszkających w jednej z jeżyckich kamienic cieszyła się niesamowitą popularnością od momentu pojawienia się pierwszej książki. Obecnie również jest chętnie czytana, zarówno przez nastolatków, jak i mamy i babcie. Autorka w swoich powieściach szczegółowo opisuje architekturę Jeżyc tak, że czytelnik bez problemu może sobie wyobrazić miejsce, w którym mieszkają bohaterowie sagi. Warto wybrać się na spacer po dzielnicy śladami Borejków i poczuć niesamowitą atmosferę tego miejsca.