Plan modernizacji infrastruktury kolejowej w Poznaniu nieuchronnie skierowany jest na wyburzenie historycznego budynku Dworca Głównego PKP. Powodem takiej decyzji jest ambitny projekt łączący stolicę Wielkopolski z planowanym Centralnym Portem Komunikacyjnym. Kontekst tej sytuacji pozwala przypomnieć koncepcję rewitalizacji starego dworca PKP, opracowaną przez architektów Ewę i Stanisława Sipińskich.
Decydujące działania w sprawie losu starego dworca głównego w Poznaniu zostały podjęte po długotrwałych rozmowach między przedstawicielami miasta a reprezentantami kolei. Jak podkreślił prezydent Poznania, Jacek Jaśkowiak, spółki PKP S.A oraz PKP PLK mają zamiar na miejscu historycznej konstrukcji wytyczyć szlaki dla szybkiej kolejki, która ma bezpośrednio łączyć Poznań z przyszłym Centralnym Portem Komunikacyjnym. Wizja ta zakłada również możliwość budowy całkiem nowej konstrukcji nad torami w późniejszym czasie. Jest to jednak niespodziewany zwrot wydarzeń, gdyż trzy lata temu miasto podpisało porozumienie z przedstawicielami kolei o przebudowie i renowacji starego dworca, aby mógł on dalej służyć pasażerom.
Zaskoczenie zmianą planów nie kryje poznański architekt Stanisław Sipiński, który dziesięć lat temu stworzył projekt adaptacji tego zabytkowego obiektu. Według niego, historyczny dworzec był integralną częścią doskonale przemyślanego założenia urbanistycznego. Został zaprojektowany jako charakterystyczny „obiekt przejazdowy”, usytuowany w zagłębieniu terenu, z imponującym placem przed frontem budynku. Planowane zniszczenie budynku i potencjalna budowa nowej struktury na jego miejscu będzie nie tylko droga, ale także zaburzy funkcjonalność tej części miasta – jak wyraził się Sipiński dla „A-m”.